Intel Core Ultra 9 285K incelemesi

Core Ultra 9 285K kadar radikal bir şekilde farklı bir işlemci görmedim. Tasarımından özelliklerine kadar Intel için tam bir değişim olan bu işlemci, yüksek verimli masaüstü CPU’lara yönelik yeni bir vizyona odaklanıyor. Ve gerçekten de bu vizyonu yerine getiriyor. En iyi işlemcilerle karşılaştırıldığında bile Core Ultra 9 285K, son on yıl veya daha uzun süredir gördüğümüz CPU’larla karşılaştırıldığında sihir gibi görünen şeyleri başarıyor.

Core Ultra 9 285K’yı etkileyici bir ürün olarak nitelendirmek ciddi bir eksiklik olur. Intel verimliliği artırdı, performans iyileştirmeleri sağladı ve istikrarsızlık sorunlarını kontrol altına almış görünüyor.

Ama başlığı okudunuz; skoru gördünüz. Core Ultra 9 285K ne kadar etkileyici olsa da, gidip satın almanızı tavsiye etmek için zor bir CPU haline geliyor.

Bir bakışta Intel Core Ultra 200S

Daha önce Arrow Lake olarak bilinen Core Ultra 200S işlemci serisi ilk bakışta 12., 13. veya 14. nesil CPU’lardan çok farklı görünmüyor. Çekirdek sayıları aynı, performans (P) ve verimli (E) çekirdekler arasında aynı bölünme var ve işlemciler aynı nominal güç çekimine sahip. Saat hızları biraz aşağı kaymış, ancak çok fazla değil. Bununla birlikte, teknik özellikler burada hikayeyi gerçekten kısa satıyor.

Core Ultra 9 285K ve tüm yonga serisi radikal bir ayrılıştır. İlk ve en önemlisi, Intel burada Hyper-Threading’i öldürdü. Bir çekirdek artık sadece bir iş parçacığına eşittir ve Intel’in (ve AMD’nin) onlarca yıldır sürdürdüğü her çekirdeğe iki iş parçacığı yerleştirme uygulamasına son vermiştir. Bu da Core Ultra 9 285K’yı Ryzen 9 9950X’e kıyasla hemen iş parçacığı dezavantajına sokuyor, yani ağır iş parçacıklı iş yüklerinde iş parçacığı eşitsizliğini telafi etmek için daha güçlü bireysel çekirdeklere ihtiyaç duyuyor.

Ve gerçekten de, bu bireysel çekirdekler daha güçlüdür. Core Ultra 9 285K’da hala P-çekirdekleri ve E-çekirdekleri var, ancak Intel’in hibrit mimarisini tanıtan Core i9-12900K’nın aksine, P-çekirdekleri performansın ana etmenleri değil – E-çekirdekleri. Bu garip bir değişim. E çekirdekler temel performansı sağlarken, P çekirdekler bir veya iki iş parçacığında çok fazla hıza ihtiyaç duyan yoğun iş yükleri için devreye giriyor. Bu mimari değişiklik, aşağıda kıyaslamalarımla inceleyeceğim gibi verimlilikte birçok iyileştirme getiriyor.

Buradaki kurulum aslında Intel’in mobil Lunar Lake CPU’ları ile aynıdır, sadece daha fazla çekirdek, daha yüksek saat hızları, daha fazla önbellek ve daha yüksek güç limitleri ile güçlendirilmiştir. E-çekirdekleri, Intel’in 13. nesil ve 14. nesil çiplerde yer alan Raptor Cove P-çekirdek tasarımına göre IPC’de (saat başına talimat) %2’lik bir iyileşme sağladığını söylediği Skymont tasarımını kullanıyor. P-çekirdekleri Lion Cove tasarımını kullanıyor. Çapraz geçişe dayanarak Arrow Lake’i P-çekirdekleri ve P+-çekirdekleri ya da bu çizgide bir şey kullanıyor gibi düşünebilirsiniz. Skymont, ağır iş parçacıklı iş yükleri için devreye girebilecek daha zayıf bazı ek çekirdekler yerine ana performans sürücüsüdür.

Bir başka büyük farklılık da üretim sürecinde ortaya çıkıyor. Bu, Intel’in kendi üretmediği ilk masaüstü CPU’sudur. Core Ultra 9 285K, Intel’in yıllar önce duyurduğu 20A düğümü üzerine inşa etme planlarından vazgeçmesi nedeniyle TSMC’nin N3B düğümü üzerine inşa edilmiştir.

Son olarak, Core Ultra 200S serisi yerleşik bir 13 TOPS NPU ile birlikte geliyor, ancak en azından birkaç yıl boyunca bir masaüstünde süper alakalı olmayacağından şüpheleniyorum, özellikle de zaten ayrı bir GPU’nuz varsa.

Test konfigürasyonları ve uyumluluk hakkında bir not

Tüm CPU incelemelerimde olduğu gibi, Arrow Lake, Zen 5 ve Zen 4 ile Intel’in önceki nesil Raptor Lake işlemcileri arasında neredeyse aynı test tezgahlarını kullandım, yalnızca CPU ve anakartı çeşitli platformlar arasında değiştirdim. İşlemcinin performansını mümkün olduğunca izole etmek için bir RTX 4080 ve bir DDR5-6000 bellek kiti kullanıyorum. Ancak Arrow Lake çipleri Raptor Lake işlemcilere göre çok daha yüksek DDR5 hızlarını destekliyor ve bu da CUDIMM’ler sayesinde artık mümkün. Farkları göstermek için aşağıda daha hızlı belleklerle yapılan birkaç teste yer verdim.

Arrow Lake tezgahı için, kesinlikle ağzına kadar özelliklerle dolu olan üst düzey Asus ROG Maximus Z890 Hero anakartı kullandım. Aslında iki farklı anakartı test ettim – yukarıda bahsedilen Asus anakartı ve MSI MEG Z890 Unify-X. Her iki anakartta da platformun düzgün bir şekilde açılmasını sağlamakta çeşitli sorunlarla karşılaştım, ancak sonunda test tezgahını kararlı hale getiren Asus anakart oldu. Çoğu kişinin bu sorunları yaşayacağını sanmıyorum, çünkü bu sorun ölen bir SSD ve BIOS sürümlerinin ön sürümlerinin bir kombinasyonuydu, ancak yine de not etmek önemlidir.

Ne olursa olsun, Core Ultra 9 285K yeni LGA 1851 soketini tanıtıyor. Fiziksel olarak Intel’in 12. ila 14. nesil CPU’larda kullandığı LGA 1700 soketle aynı boyuttadır, ancak Core Ultra 200S serisi geriye dönük uyumlu değildir. Neyse ki, mevcut LGA 1700 soğutucular yeni LGA 1851 soketine sorunsuz bir şekilde uyacaktır. Kullandığım MSI MAG CoreLiquid i360 soğutucu, özellikle LGA 1851 için bir ofset braketiyle birlikte geldi.

Daha önce de belirtildiği gibi, Arrow Lake yongalarındaki sıcak nokta konumu işlemcinin daha yukarısındadır, bu nedenle benim kullandığım gibi ofset bir soğutucu en sıcak bölgeyi daha doğrudan hedefler. Herhangi bir LGA 1700 soğutucu işe yarayacaktır, ancak en iyi performansı elde etmek için bir ofset braketinin mevcut olup olmadığını görmek için soğutucunuzun markasını kontrol etmek isteyeceksiniz.

Üretkenlik performansı

Yukarıda Core Ultra 9 285K’nın etkileyici olduğunu söylemiştim ve bunun arkasındayım. Kanıt için Cinebench R24’ten başka bir yere bakmanıza gerek yok. Bu, CPU incelemelerinin içgüdüsel kontrolüdür – her şeyin olması gerektiği gibi çalıştığından emin olmak için yaptığınız ilk test – ve Intel ortalıkta dolaşmıyordu. Arrow Lake hızlı.

Aslında, çok çekirdekli performansta Ryzen 9 9950X’ten %15 ve Core i9-14900K’dan %20 daha hızlıdır. Ayrıca Core Ultra 9 285K’nın diğer iki çipte bulunan 32 iş parçacığına değil, 24 iş parçacığına erişimi olduğunu unutmayın.

Intel özellikle Core Ultra 9 285K’nın Cinebench gibi ışın izlemeli bir işleyicide büyük kazançlar gösterdiğini ve Geekbench 6’nın CPU’lar arasındaki farkları biraz düzleştirdiğini söyledi. Burada aslında Ryzen 9 9950X ve Core i9-14900K’ya kıyasla tek çekirdek hızında hafif bir düşüş görüyoruz, ancak bu çok büyük değil. Genel olarak daha az etkileyici sonuçlara sahip olsa bile Core Ultra 9 285K hala çok çekirdekli performansın zirvesinde yer alıyor – ve CPU’yu eşleştirmek için hızlı bir bellek kitiniz varsa daha da fazlası.

Cinebench ve Geekbench, Core Ultra 9 285K için en etkileyici sonuçları üretiyor, ancak diğer kıyaslamalara girmeye başladığınızda, performans rekabetçi ile düpedüz hayal kırıklığı arasında değişiyor.

Rekabetçi uçta, Core Ultra 9 285K’nın x265 video kod dönüştürmede Ryzen 9 9950X’ten sadece bir dokunuş daha yavaş olduğu Handbrake’te kod dönüştürme var. Bu teknik olarak bir kayıp, ancak sergilenen nesilsel gelişme göz önüne alındığında bunu aynı performans olarak adlandırmaya istekliyim.

Ryzen 9 9950X, Core Ultra 9 285K için de gerçekten en zorlu rakip. Blender’da görebileceğiniz gibi, render uygulamalarındaki nesilsel gelişmeler kesinlikle mevcut – Core i9-14900K’ya göre büyük bir artış var. Bununla birlikte, AMD’nin yeni Ryzen 9 9950X’i hala zirvede ve bazı render testlerinde oldukça önemli bir farkla öne çıkıyor.

Core Ultra 9 285K’ya karşı bir başka nokta da AVX-512 desteğinin olmamasıdır. Bu, kullanıcıların büyük çoğunluğu için geçerli değildir, ancak AVX-512 talimatlarından yararlanabilen bir uygulamanız varsa, AMD’nin en yeni Zen 5 CPU’larında yerel destek ile performans artışı oldukça çarpıcıdır. Y-Cruncher bunun harika bir örneği. Intel bir kez daha büyük bir nesilsel gelişme gösteriyor, ancak Zen 5 CPU’lar için mevcut olan 512 bit veri yolunu da işin içine kattığınızda bu gerçekten bir yarışma değil.

AVX-512’nin sınırlı uygulamaları dışında, bu gerçekten etkileyici bir performans. Peki, işlemci Adobe Premiere Pro ve Photoshop’ta neden bu kadar yavaş? Premiere Pro yeterince kötü, Core Ultra 9 285K 12 çekirdekli Ryzen 9 9900X dışında test ettiğim tüm CPU’ların gerisinde kaldı. Photoshop bir şekilde daha da kötü, Core Ultra 9 285K test paketinin en düşük sonucunu gösterdi. Core i9-13900K ve Ryzen 9 7950X – iki eski bileşen – açıkça daha iyi performans sunarken bu iyi değil.

Seni anlıyorum Jake, testlerinde bir sorun olmalı. Ben de aynı şeyi düşündüm. İki farklı anakart, farklı bellek kitleri, hız aşırtma ve stok ayarları denedim ve hiçbir güç sınırı koymadım. Hatta iki farklı Core Ultra 9 285K modelini test ettim ve bu verileri doğrudan Intel ile paylaştım. Bunların hepsi de yeni veriler – bu incelemede gördüğünüz tüm sonuçlar birbirlerinden birkaç gün sonra toplandı. Yine de, test üstüne test, değişken üstüne değişken değişikliği, aynı sonuçlar tekrar tekrar ortaya çıktı.

Diğer tüm testlerimdeki performans avantajlarının Premiere Pro ve Photoshop gibi uygulamalara da yansıyacağını düşünebilirsiniz ama öyle olmuyor. Core Ultra 9 285K ile yaşadığım deneyim de büyük ölçüde bu oldu. Intel’in burada yaptığı pek çok etkileyici şey var ve bunların bazıları büyük performans etkilerine sahip. Ancak iş başa düştüğünde Core Ultra 9 285K, son nesil muadillerinden kesinlikle daha hızlı değil. Bunun oyun oynamaktan daha açık olduğu bir yer yok.

Oyun performansı

Core Ultra 9 285K’nın oyun performansı konusunda yüksek beklentilerim yoktu. Intel’in işlemciyle belirttiği hedef, oyun performansını iyileştirmek değil, sadece korumaktı. Test ettiğim 10 oyuna göre Core Ultra 9 285K, son nesil Core i9-14900K ile aynı seviyede veya biraz daha yavaş ve AMD’nin Ryzen 7 7800X3D’si tarafından kesinlikle eziliyor.

Önce bazı kolay oyunları aradan çıkaralım. Çoğu oyun 1080p’de bile grafik kartınızla sınırlıdır ve bu sınırlayıcı faktör daha yüksek çözünürlüklere ve grafik ayarlarına çıktıkça daha belirgin hale gelir. 1080p Yüksek ayarlarda Returnal, Assassin’s Creed Mirage ve Black Myth: Wukong’da çok az hareket var.Core i9-14900K’nın Mirage ve Black Myth’de Core Ultra 9 285K’yı geçmesiyle farklılıklar var, ancak en fazla birkaç kareden bahsediyoruz. Bu, en azından nesilden nesile karşılaştırma için aynı performans.

Black Myth: Wukong, oyun testlerimdeki eğilime odaklanıyor – oyun performansını Ryzen 7 7800X3D ile karşılaştırmak gerçekten boşuna. Satın alabileceğiniz en hızlı oyun CPU’su ve çoğu oyunda yakın bile değil. Örnek olarak Red Dead Redemption 2’ye bakın. Bu, normalde grafiksel olarak yoğun bir kovaya atacağım bir oyun ve Ryzen 7 7800X3D hariç test ettiğim CPU’larda performansta oldukça düz bir çizgi görebilirsiniz.

Core Ultra 9 285K’nın son nesil muadili ve Ryzen 9 9950X tarafından yenildiği gerçeğini boş verin. İyi bir oyun performansı istiyorsanız, bu CPU’ların hiçbiri gerçekten mantıklı değil.

Başka yerlerde işler biraz daha ilginç. Ryzen 7 7800X3D şaşırtıcı olmayan bir şekilde hala liderliğini sürdürüyor, ancak Core Ultra 9 285K bazı garip performanslar gösterdi. F1 2022’de işlemci hem Core i9-13900K hem de Core i9-14900K’dan daha yavaştı. Bununla birlikte, hızlı DDR5 bellekle eşleştirildiğinde, aslında hafif bir liderlik gösterdi.

Benzer şekilde, Final Fantasy XIV Dawntrail’de Core Ultra 9 285K, Core i9-14900K’ya karşı hafif bir kayıptan hızlı bellekle hafif bir liderliğe yükseldi. Hem F1 2022 hem de Final Fantasy XIV’te AMD’nin Ryzen 9 9950X’i daha hızlı ve Ryzen 7 7800X3D listelerin başında, bu nedenle Core Ultra 9 285K’da bellek ölçeklenebilirliğine bakmak ilginç bir egzersiz olsa da, satın alma kararı vermek söz konusu olduğunda pek bir fark yaratmıyor.

Core Ultra 9 285K’nın listelerde üst sıralarda yer aldığı tek oyun Hitman 3 oldu, ancak ilk üç yonganın ne kadar yakın olduğu ve Core Ultra 9 285K’nın son nesil muadilini geçmek için bile çok daha hızlı belleğe ihtiyaç duyduğu gerçeği göz önüne alındığında teknik olarak bir galibiyet diyebilirsiniz.

Ashes of the Singularity ve Tiny Tina’s Wonderlands’de görebileceğiniz bazı nesilden nesile iyileştirmeler var. Burada asıl sorun AMD rekabeti; Intel sadece oyun performansını koruyarak aslında bu nesilde oyun performansını AMD’ye toptan teslim etmiş oldu.

Tüm çalışmalarımı göstermek için yukarıda Cyberpunk 2077’nin sonuçlarını görebilirsiniz. Her şeye rağmen eğilim burada oldukça açık, ancak test ettiğim tüm oyunları göstermeye değer – uzun zamanımı aldı, biliyor musunuz?

Sıcaklıklar ve güç

Intel, Core Ultra 9 285K’da oyun performansını geliştirmemiş olabilir, ancak amacı verimliliği artırmaktı. Ve sözüne sadık kalarak, sıcaklık ve güç çekişinde bazı büyük gelişmeler var. Yukarıdaki grafik gerçekten tüm hikayeyi anlatıyor. Benzer performans sunarken Core Ultra 9 285K genellikle %50 daha az güç çekiyor ve bazen daha da verimli. Kıyaslama sırasında rakamların ekranda uçup gittiğini gördüm, ancak bir grafikte yan yana konulduklarını görünce yine de şaşırdım.

Ama şu sinir bozucu Ryzen 7 7800X3D. Intel’in verimlilikteki iyileştirmeleri ne kadar etkileyici olsa da, Ryzen 7 7800X3D daha düşük güç tüketimiyle çok daha yüksek performans sunuyor. Core Ultra 9 285K ile olan kopukluğun bir başka örneği. Intel’in pek çok etkileyici şey yaptığını görebilirsiniz, ancak bu satın alma kararını nadiren değiştirir.

Core Ultra 9 285K daha fazla güç tüketmesine rağmen genel olarak daha serin çalıştı. Burada çok fazla bir şey yokmuş gibi görünüyor ama bu CPU’ları serin tutma kapasitesine sahip 360 mm’lik hepsi bir arada sıvı soğutucuyla kıyaslama yaptığımı unutmamak gerek. Küçük form faktörlü bir bilgisayara indirgendiğinde Core Ultra 9 285K’nın sıcaklık avantajları büyük bir fark yaratabilir.

En büyük verimlilik artışı oyunlarda görülüyor. Yukarıdaki grafikten de görebileceğiniz gibi Core Ultra 9 285K, Cinebench ve Handbrake gibi ağır iş yüklerinde daha verimlidir, ancak gerektiğinde 200 watt’ın üzerine çıkmakta hala tamamen rahattır. Burada harika olan şey, Core Ultra 9 285K’nın daha düşük güç çekerken net bir performans artışı sağlamasıdır – oyunların aksine, daha iyi verimlilik için performanstan ödün vermiyorsunuz.

Üretkenlik uygulamalarında bu durum sıcaklıklara o kadar keskin bir şekilde yansımaz, ancak yine de ortam termal açıdan ne kadar kısıtlıysa bu farklar o kadar belirgin hale gelecektir.

Peki ya istikrarsızlık?

Core Ultra 9 285K hakkında Intel’in son dönemdeki masaüstü mücadeleleri bağlamı dışında konuşmak mümkün değil. Core i9-14900K ve Core i9-13900K, Intel’in ancak yakın zamanda çözdüğü ciddi kararsızlık sorunlarıyla karşı karşıya kaldı. Core Ultra 9 285K’da da aynı sorunları görecek miyiz? Intel hayır diyor ama benim kristal kürem yok.

Size söyleyebileceğim şey şu: Intel, Core Ultra 9 285K ile ilgili kararsızlık endişelerinin üzerinde duruyor. Z890 anakartın BIOS’una bir göz attığınızda Intel’in geçmişteki hataları tekrarlamak istemediği açıkça görülüyor. İncelediğim her iki anakart da varsayılan güç ayarlarıyla çalışıyordu ve her ikisi de Intel’in varsayılan ayarları olduğunu göstermek için açıkça etiketlenmişti.

Buna ek olarak şirket, anakart ortaklarıyla ileriye dönük olarak daha sıkı iletişim hatları açtığını bildirdi. Bu, farklı anakart modelleri arasında daha fazla tutarlılık anlamına gelmeli ve eğer ortaya çıkarsa, kararsızlık sorunlarının yaygın veya uzun süreli olmayacağı anlamına gelmelidir. Ama açıkçası “olmalı” diyorum çünkü bilmiyorum. Intel’in tüm parçaları yerli yerinde ve benim tahminim Core Ultra 9 285K’nın kararsızlık sorunu yaşamayacağı yönünde. Yine de bu, ilk gün incelemesi için test edilmesi imkansız bir şey. Sadece zaman gösterecek.

Core Ultra 9 285K satın almalı mısınız?

Bir yanım Core Ultra 9 285K’ya hayranlık duyuyor. Büyük verimlilik iyileştirmelerini görüyorum; Intel’in 24 iş parçacığı ile gerçekleştirdiği voodoo’yu görüyorum. Her şeyden öte, şirket içi üretimden Hyper-Threading’e kadar tüm temel ilkelerini bir kenara bırakıp, aynısının daha fazlası olmayan radikal biçimde farklı bir CPU sunmaya istekli bir şirket görüyorum. Core Ultra 9 285K hakkında ne isterseniz söyleyin – etkileyici olduğu inkar edilemez.

Ancak etkileyici olmak her zaman iyi olmak anlamına gelmiyor. Intel’in Core Ultra 9 285K’dan yola çıkarak yüksek verimli bileşenler sunmaya devam etmesini umuyorum ve testlerime göre bir nesil sonra bile Intel’den ciddi anlamda özel bir ürün göreceğiz gibi görünüyor. Ancak bugün bulunduğum noktadan Core Ultra 9 285K’yı tamamen tavsiye edemem.

İlk olarak, oyuncular için burada sizin için gerçekten fazla bir şey yok. Evet, Core Ultra 9 285K, Core i9-14900K’dan çok daha verimli, ancak daha hızlı değil. Daha da önemlisi, Ryzen 7 7800X3D var ve Ryzen 7 9800X3D yolda. Intel, Core Ultra 9 285K piyasaya sürülmeden önce oyun savaşından gerçekten vazgeçti ve odak noktanız oyun oynamaksa, AMD’nin 3D V-Cache CPU’ları hala gitmenin yoludur.

Üretkenlik tarafında Core Ultra 9 285K ve Ryzen 9 9950X kozlarını paylaşıyor. Ancak AMD çipinde çok daha tutarlı bir performans gördüm. Intel’in üstünlüğü ele geçirmek için ileride sunabileceği yazılım iyileştirmeleri olabilir ve bunları görmek isterim. Böylece bu çip, kıl payı kaçırdığı Tavsiye Edilen rozetini kazanabilir. Ancak şimdilik Ryzen 9 9950X, Core Ultra 9 285K’dan daha mantıklı.

Core Ultra 9 285K’yı tamamen göz ardı etmek istemiyorum. Örneğin küçük form faktörlü bir bilgisayarınız varsa ve iyi bir üretkenlik ve oyun performansı dengesi istiyorsanız, burada kesinlikle bir kullanım durumu var. Core Ultra 9 285K bu sisteme mükemmel bir şekilde uyum sağlar. Ancak diğer herkes için daha iyi seçenekler var.